- Τι είναι τα αντιφλεγμονώδη για το περιφερικό νευρικό σύστημα;
- Είδη αντιφλεγμονωδών για το ΠΝΣ
- Πότε και ποιο αντιφλεγμονώδες να λάβετε;
- class="relative"
- class="relative"
- class="relative"
- class="relative"
- class="relative"
- class="relative"
- class="relative"
- Πότε να συμβουλευτείτε γιατρό;
- Συχνές ερωτήσεις
Το περιφερικό νευρικό σύστημα παίζει κρίσιμο ρόλο στη μεταφορά σημάτων μεταξύ του κεντρικού νευρικού συστήματος και του υπόλοιπου σώματος. Όταν επηρεάζεται από φλεγμονώδεις διεργασίες – είτε λόγω τραύματος, λοίμωξης, αυτοάνοσου νοσήματος ή πίεσης νεύρου – εμφανίζονται συμπτώματα όπως πόνος, μυρμήγκιασμα, μούδιασμα και μυϊκή αδυναμία.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, η θεραπεία συχνά περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα οποία στοχεύουν στον έλεγχο της φλεγμονής, στη μείωση του πόνου και στην πρόληψη περαιτέρω βλάβης των νεύρων.
Αλλά πότε ακριβώς είναι απαραίτητη η λήψη τέτοιων φαρμάκων και ποιοι είναι οι κίνδυνοι και τα οφέλη τους; Στις επόμενες γραμμές θα εξετάσουμε τις πιο συχνές καταστάσεις στις οποίες χρησιμοποιούνται αντιφλεγμονώδη για τη θεραπεία του περιφερικού νευρικού συστήματος, καθώς και τις αρχές για τη σωστή χρήση τους.
Τι είναι τα αντιφλεγμονώδη για το περιφερικό νευρικό σύστημα;
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για βλάβες ή ασθένειες του περιφερικού νευρικού συστήματος (ΠΝΣ).
Οι στόχοι τους είναι πολλοί:
-
Να περιορίσουν ή να εξαλείψουν τη φλεγμονώδη διαδικασία
-
Να μειώσουν τον πόνο
-
Να αποτρέψουν τη χρονιότητα ή τη μόνιμη βλάβη των νευρικών δομών.
Μπορούν να δρουν σε διάφορα επίπεδα της φλεγμονώδους αλυσιδωτής αντίδρασης και να στοχεύουν σε διαφορετικούς μηχανισμούς – από την αναστολή ενζύμων έως τη ρύθμιση της ανοσολογικής απόκρισης.
Οι φλεγμονές στο περιφερικό νευρικό σύστημα είναι διαφορετικές:
-
Οξείες
-
Χρόνιες
-
Αυτοάνοσες
-
Τραυματικές
-
Λοιμώδεις
-
Σχετιζόμενες με εκφυλιστικές διεργασίες.
Λόγω αυτών των διαφορών, η επιλογή του αντιφλεγμονώδους μέσου εξαρτάται από την αιτία, τη σοβαρότητα και τα χαρακτηριστικά της κατάστασης.
Είδη αντιφλεγμονωδών για το ΠΝΣ
Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά μέσα για σοβαρές φλεγμονώδεις ασθένειες και καταστάσεις του ΠΝΣ. Μπορούν αποτελεσματικά να αντιμετωπίσουν τη φλεγμονή και να βελτιώσουν σημαντικά την κατάσταση των ασθενών και την ποιότητα ζωής τους.
Φάρμακα
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα για ασθένειες του ΠΝΣ μπορούν να εξεταστούν σύμφωνα με την ακόλουθη ταξινόμηση.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα για ήπιες έως μέτριες φλεγμονώδεις καταστάσεις, που περιλαμβάνουν περιφερικά νεύρα. Μπορούν να λαμβάνονται από το στόμα ή ως αντιφλεγμονώδεις ενέσεις.
Μηχανισμός δράσης:Τα ΜΣΑΦ αναστέλλουν την κυκλοοξυγενάση (COX-1 και COX-2), ένζυμα που συμμετέχουν στη σύνθεση προσταγλανδινών – μεσολαβητών της φλεγμονής και του πόνου.
Παραδείγματα ΜΣΑΦ:
-
Ιβουπροφαίνη
-
Δικλοφαινάκη
-
Ναπροξένη
-
Μελοξικάμη
-
Σελεκοξίβη (εκλεκτικός αναστολέας COX-2)
Πλεονεκτήματα αυτών των τύπων φαρμάκων περιλαμβάνουν γρήγορη ανακούφιση από τον πόνο και το πρήξιμο, καθώς και ότι είναι προσιτά και ευρέως χρησιμοποιούμενα.
Υπάρχουν επίσης περιορισμοί και κάποια μειονεκτήματα:
-
Μπορούν να βλάψουν τη γαστρική βλεννογόνο
-
Αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακών επιπλοκών με παρατεταμένη χρήση
-
Λιγότερο αποτελεσματικά σε αυτοάνοσες νευροπάθειες
Γλυκοκορτικοστεροειδή (Κορτικοστεροειδή)
Τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται σε πιο σοβαρές ή αυτοάνοσες φλεγμονώδεις καταστάσεις, που επηρεάζουν το ΠΝΣ.
Παραδείγματα τέτοιων καταστάσεων είναι ποικίλα:
-
Σύνδρομο Γκιγιέν-Μπαρέ
-
Χρόνια φλεγμονώδης απομυελινωτική πολυνευροπάθεια (CIDP)
-
Νευραλγία
-
Αγγειίτιδα μικρών αγγείων που τροφοδοτούν τα νεύρα.
Μηχανισμός δράσης:Τα κορτικοστεροειδή καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και την φλεγμονώδη απόκριση μέσω της αναστολής της φωσφολιπάσης A2 και της μείωσης της παραγωγής προφλεγμονωδών κυτοκινών και προσταγλανδινών.
Παραδείγματα κορτικοστεροειδών μέσων:
-
Πρεδνιζολόνη
-
Μεθυλπρεδνιζολόνη (χρησιμοποιείται συχνά ενδοφλεβίως)
-
Δεξαμεθαζόνη
Τα πλεονεκτήματα αυτών των φαρμάκων είναι κυρίως οι ισχυρές αντιφλεγμονώδεις και ανοσοκατασταλτικές δράσεις τους και η γρήγορη βελτίωση σε αυτοάνοσες διεργασίες.
Τα μειονεκτήματα είναι ότι με παρατεταμένη χρήση υπάρχει αυξημένος κίνδυνος οστεοπόρωσης, διαβήτη, υπέρτασης, λοιμώξεων, καθώς και ότι απαιτείται προσεκτικός έλεγχος της δοσολογίας και σταδιακή διακοπή.
Ανοσοκατασταλτικά και βιολογικά μέσα
Τα ανοσοκατασταλτικά και τα βιολογικά μέσα χρησιμοποιούνται σε σοβαρές αυτοάνοσες ή φλεγμονώδεις ασθένειες του ΠΝΣ, που δεν ανταποκρίνονται καλά στα κορτικοστεροειδή.
Μηχανισμός δράσης: Ρυθμίζουν ή καταστέλλουν την ανοσολογική απόκριση με διάφορους τρόπους – μέσω της αναστολής λεμφοκυττάρων, της αναστολής του TNF-α ή άλλων κυτοκινών, ή μέσω της άμεσης αναστολής αυτοαντισωμάτων.
Παραδείγματα ανοσοκατασταλτικών και βιολογικών μέσων:
-
Αζαθειοπρίνη
-
Κυκλοφωσφαμίδη
-
Μεθοτρεξάτη
-
Ινφλιξιμάμπη (αναστολέας TNF-α)
-
IVIG (υψηλές δόσεις ενδοφλέβιας ανοσοσφαιρίνης – για Γκιγιέν-Μπαρέ ή CIDP)
Τα πλεονεκτήματά τους είναι ότι είναι κατάλληλα για σοβαρές και ανθεκτικές σε τυπική θεραπεία περιπτώσεις, και ότι έχουν στοχευμένη δράση στην αυτοάνοση αλυσιδωτή αντίδραση.
Οι περιορισμοί τους περιλαμβάνουν το υψηλότερο κόστος τους, τον αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων και το γεγονός ότι απαιτούν παρακολούθηση και εξειδικευμένη θεραπεία.
Αντιβιοτικά με αντιφλεγμονώδη δράση (για λοιμώδεις νευροπάθειες)
Υπάρχουν ορισμένες λοιμώξεις, που επηρεάζουν το περιφερικό νευρικό σύστημα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη νόσο του Λάιμ, τη λέπρα και τον έρπητα ζωστήρα. Σε αυτές χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά ή αντιϊικά μέσα, τα οποία ταυτόχρονα εξαλείφουν τον αιτιολογικό παράγοντα και περιορίζουν την φλεγμονώδη αντίδραση.
Παραδείγματα αντιβιοτικών με αντιφλεγμονώδη δράση:
-
Δοξυκυκλίνη για τη νόσο του Λάιμ
-
Ακυκλοβίρη για νευροπάθεια έρπητα ζωστήρα
-
Ριφαμπικίνη για τη λέπρα
Συμπληρωματικά μέσα με αντιφλεγμονώδη δράση
Ορισμένα φάρμακα, αν και δεν είναι τυπικά αντιφλεγμονώδη, έχουν αποδεδειγμένη νευροπροστατευτική και αντιφλεγμονώδη δράση στο επίπεδο του ΠΝΣ.
Παραδείγματα συμπληρωματικών μέσων με αντιφλεγμονώδη δράση:
-
Αλφα-λιποϊκό οξύ (αντιοξειδωτικό, χρησιμοποιείται σε διαβητική νευροπάθεια)
-
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα
-
Κουρκουμίνη (εκχύλισμα κουρκουμά με αντιφλεγμονώδη δράση)
-
Βιταμίνες της ομάδας Β - οι βιταμίνες Β1, Β6 και Β12 είναι εξαιρετικά σημαντικές για την υγεία και τη λειτουργικότητα του νευρικού συστήματος και γι’ αυτό συχνά περιλαμβάνονται στις θεραπείες για φλεγμονώδεις καταστάσεις των περιφερικών νεύρων.
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα και συμπληρώματα είναιαναπόσπαστο μέρος της θεραπείας πολλών ασθενειών του περιφερικού νευρικού συστήματος. Από τα πιο απλά αναλγητικά έως τα ανοσοκατασταλτικά και τα βιολογικά μέσα – κάθε ομάδα έχει τη θέση της στη θεραπεία ανάλογα με τη φύση της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Η σωστή επιλογή και συνδυασμός των φαρμάκων απαιτεί καλή γνώση του μηχανισμού της ασθένειας, της ατομικής κατάστασης του ασθενούς και των πιθανών παρενεργειών.
Διατροφικά συμπληρώματα και φυσικά μέσα με αντιφλεγμονώδη δράση στο περιφερικό νευρικό σύστημα

Εκτός από τα κλασικά φαρμακευτικά μέσα, πολλά διατροφικά συμπληρώματα και φυσικά εκχυλίσματα χρησιμοποιούνται ωςβοηθητικά μέσα στη θεραπείαπεριφερικών νευροπαθειών και φλεγμονωδών νευρολογικών καταστάσεων.
Μπορούν να λειτουργούν με διάφορους τρόπους:
-
Να μειώσουν το οξειδωτικό στρες
-
Να ανακουφίσουν τη χρόνια φλεγμονή
-
Να υποστηρίξουν την αναγέννηση του νευρικού ιστού.
Αυτά τα μέσα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη φαρμακευτική θεραπεία σε οξείες και σοβαρές περιπτώσεις. Ωστόσο, συχνά παίζουνσημαντικό ρόλο σε χρόνιες καταστάσειςή ως μέρος υποστηρικτικής θεραπείας.
Μαγνήσιο (Mg)
Η επίδραση του μαγνησίου είναι αποδεδειγμένη σε περιπτώσεις νευροπαθητικού πόνου, όπως συμπτώματα που σχετίζονται με ογκολογικές παθήσεις, μετα-ερπητική νευραλγία, διαβητική νευροπάθεια και περιφερική νευροπάθεια που προκαλείται από χημειοθεραπεία.
Η θεραπεία με μαγνήσιο επίσης ανακουφίζει τη δυσμηνόρροια, τον πονοκέφαλο και τις οξείες κρίσεις ημικρανίας. Σε φλεγμονές του περιφερικού νευρικού συστήματος, το μαγνήσιο μπορεί να είναι χρήσιμο και με την ιδιότητά του να χαλαρώνει τη μυϊκή δομή, η οποία συχνά μπορεί να γίνει δύσκαμπτη σε νευραλγίες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο και στην ενίσχυση του νευρολογικού πόνου.
Αλφα-λιποϊκό οξύ (ALA)
Το αλφα-λιποϊκό οξύ είναι ένα από τα πιο καλά μελετημένα συμπληρώματα με αποδεδειγμένη επίδραση στη διαβητική νευροπάθεια και άλλες καταστάσεις περιφερικού νευρικού φλεγμονής.
Μελέτες δείχνουν ότι το ALA μειώνει συμπτώματα όπως κάψιμο, μυρμήγκιασμα και πόνο, ιδιαίτερα σε διαβητικούς. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γερμανία) χορηγείται και σε ενδοφλέβια μορφή σε νοσοκομειακές συνθήκες.
Βιταμίνες της ομάδας Β – Β1, Β6 και Β12
Το σύμπλεγμα βιταμινών Β, και ιδιαίτερα οι μεθυλιωμένες μορφές όπως μεθυλκοβαλαμίνη (Β12), πυριδοξαλ-5-φωσφορικό (Β6) και βενφοθειαμίνη (Β1), έχει αποδεδειγμένη δράση σε νευροπαθητικές και φλεγμονώδεις καταστάσεις των περιφερικών νεύρων.
Αυτές οι βιταμίνες συμμετέχουν στον μεταβολισμό των νευροδιαβιβαστών, στη μυελίνωση των νευρικών ινών και στον ενεργειακό μεταβολισμό του νευρικού κυττάρου.
Η έλλειψή τους (ιδιαίτερα σε αλκοολισμό, διαβήτη ή γαστρεντερικές διαταραχές) οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο νευροπαθειών, ενώ η πρόσθετη λήψη τους έχει και μέτρια αντιφλεγμονώδη δράση.
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα
Γνωστά κυρίως για την ευεργετική τους δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα, τα ωμέγα-3λιπαρά οξέα (ιδιαίτερα EPA και DHA) επίσης επιδεικνύουν νευροπροστατευτική και αντιφλεγμονώδη δράση σε διάφορες νευρολογικές καταστάσεις.
Ρυθμίζουν την παραγωγή προσταγλανδινών και λευκοτριενίων, κατευθύνοντας τον οργανισμό προς τη σύνθεση αντιφλεγμονωδών μεσολαβητών – ρεσολβίνες και προστακτίνες. Σε κλινικές μελέτες παρατηρείται βελτίωση του συνδρόμου πόνου και της γενικής νευρολογικής κατάστασης σε ασθενείς με περιφερική νευροπάθεια, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις βλαβών που προκαλούνται από χημειοθεραπεία.
Βιταμίνη D
Η ανεπάρκεια βιταμίνης D συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο χρόνιας φλεγμονής και ανοσολογικών διαταραχών. Πολλές μελέτες υποδεικνύουν ότι η βιταμίνη D έχει ανοσορυθμιστική δράση – καταστέλλει την παραγωγή προφλεγμονωδών κυτοκινών και ενισχύει τη δράση αντιφλεγμονωδών οδών.
Σε ασθενείς με αυτοάνοσες νευροπάθειες ή χρόνιες συνδρόμες πόνου (π.χ. οσφυϊσχιαλγία με ριζιτική φλεγμονή), η ομαλοποίηση των επιπέδων βιταμίνης D μπορεί να βελτιώσει τη συμπτωματολογία και να μειώσει την ανάγκη για άλλα φάρμακα.
Φαρμακευτικά βότανα με δράση στο περιφερικό νευρικό σύστημα
Στην παραδοσιακή και σύγχρονη φυτοθεραπεία υπάρχουν πολλά φυτά που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της φλεγμονής και του πόνου, συμπεριλαμβανομένων και στο πλαίσιο των περιφερικών νευροπαθειών.
Μερικά από αυτά δρουν συστηματικά, άλλα έχουν τοπική δράση, ενώ άλλα συνδυάζουν και τα δύο.
Τζίντζερ
Τα εκχυλίσματα τζίντζερ είναι πλούσια σε τζιντζερόλη (GEG) και δείχνουν πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στην ανακούφιση του νευροπαθητικού πόνου (ΝΠ) μέσω διαφόρων μηχανισμών, συμπεριλαμβανομένης της καταστολής της νευροφλεγμονής και της βελτίωσης της λειτουργίας του άξονα εντέρου-εγκεφάλου.
Μελέτες σε ζωικά μοντέλα νευροπαθητικού πόνου καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητά του στη μείωση της συμπεριφοράς πόνου, της διαπερατότητας του εντέρου και των νευροφλεγμονωδών αντιδράσεων.
Κουρκουμάς (Curcuma longa)
Η κουρκουμίνη – η δραστική ουσία στον κουρκουμά – είναι ένας από τους πιο μελετημένους φυσικούς αντιφλεγμονώδεις παράγοντες. Καταστέλλει τη δραστηριότητα του NF-κB – κύριου ρυθμιστή της φλεγμονώδους απόκρισης, και μειώνει την παραγωγή προφλεγμονωδών κυτοκινών όπως IL-6 και TNF-α.
Σε χρόνιες νευροπάθειες, συμπεριλαμβανομένων διαβητικών και χημειοθεραπευτικών, ο κουρκουμάς μπορεί να συμπληρώσει τη θεραπεία με συμβατικά μέσα, ιδιαίτερα με παρατεταμένη λήψη σε κατάλληλη (κατά προτίμηση μικροκαψουλοποιημένη) μορφή.
Νύχι του διαβόλου (Harpagophytum procumbens)
Αυτό το φυτό χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής σε αρθρικές και νευρικές καταστάσεις. Οι δραστικές ουσίες, που ονομάζονται αρπαγοσίδες, έχουν αποδεδειγμένη ανασταλτική δράση COX-2.
Σε νευροπαθητικούς πόνους, ιδιαίτερα στο πλαίσιο ριζοπαθειών ή ισχιαλγίας, το εκχύλισμα από το νύχι του διαβόλου συχνά οδηγεί σε βελτίωση των συμπτωμάτων, όταν συνδυάζεται με άλλους αντιφλεγμονώδεις παράγοντες.
Υπερικό (Hypericum perforatum)
Εκτός από τη χρήση του σε καταθλιπτικές καταστάσεις, το υπερικό έχει και αναλγητική και αντιφλεγμονώδη δράση, ιδιαίτερα στο νευρικό σύστημα.
Με τοπική εφαρμογή (ελαιώδες εκχύλισμα) σε προσβεβλημένες περιοχές, ή ως συμπλήρωμα σε συστηματική θεραπεία, μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα σε φλεγμονώδεις και τραυματικές νευροπάθειες.
Γκίνγκο μπιλόμπα
Το γκίνγκο μπιλόμπα είναι ένα αρχαίο φυτικό εκχύλισμα που βελτιώνει τη μικροκυκλοφορία, έχει αντιοξειδωτική δράση και θεωρείται χρήσιμο σε καταστάσεις που σχετίζονται με διαταραγμένη νευρική αιμάτωση και ισχαιμία περιφερικών νεύρων.
Επιπλέον, ορισμένα συστατικά στο γκίνγκο ρυθμίζουν τη φλεγμονώδη απόκριση και υποστηρίζουν την αναγέννηση των νευρικών απολήξεων.
Άλλα μέσα και προσεγγίσεις με πιθανή αντιφλεγμονώδη δράση
Παράλληλα με τα κλασικά συμπληρώματα και βότανα, ορισμένες φυσιοθεραπευτικές και εναλλακτικές μέθοδοι βρίσκουν επίσης εφαρμογή στη θεραπεία περιφερικών φλεγμονωδών καταστάσεων.
Τοπικές αλοιφές με καψαϊκίνη
Η καψαϊκίνη (η δραστική ουσία στην καυτερή πιπεριά) εξαντλεί προσωρινά την ουσία P από τις νευρικές απολήξεις – έναν νευροδιαβιβαστή που σχετίζεται με τον πόνο και τη φλεγμονή. Με τακτική εφαρμογή μπορεί να μειώσει σημαντικά τον τοπικό πόνοσε περιφερικές νευροπάθειες, ιδιαίτερα σε διαβήτη ή έρπητα ζωστήρα.
Βελονισμός
Ο βελονισμός εφαρμόζεται με επιτυχία σε ορισμένες χρόνιες νευροπάθειες, καθώς επηρεάζει την ισορροπία των ενδογενών αναλγητικών (ενδορφίνες) και έχει μέτρια αντιφλεγμονώδη δράση μέσω της διέγερσης του περιφερικού και κεντρικού νευρικού συστήματος.
Φυσιοθεραπεία και ηλεκτροδιέγερση (TENS)

Αυτή η προσέγγιση δεν είναι αντιφλεγμονώδης με την κλασική έννοια, αλλά η εφαρμογή της βελτιώνει την τοπική αιματική κυκλοφορία, τη λεμφική παροχέτευση και τη λειτουργία των μυών, κάτι που οδηγεί σεταχύτερο έλεγχο της χρόνιας φλεγμονής και του πόνου.
Πότε και ποιο αντιφλεγμονώδες να λάβετε;
Η σωστή επιλογή της αντιφλεγμονώδους θεραπείας για καταστάσεις του περιφερικού νευρικού συστήματος εξαρτάται από την αιτία, τη σοβαρότητα της φλεγμονής, τις συνυπάρχουσες παθήσεις και την ατομική αντοχή στα διάφορα φάρμακα ή συμπληρώματα.
Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για οξεία φλεγμονή μετά από τραύμα, χρόνια νευροπάθεια που σχετίζεται με διαβήτη, ή αυτοάνοση νόσο, υπάρχουν ορισμένες βασικές αρχές, που μπορούν να σας καθοδηγήσουν στην επιλογή θεραπείας.
Η επιλογή του αντιφλεγμονώδους μέσου για το περιφερικό νευρικό σύστημα δεν είναι καθολική.
Πρέπει να λαμβάνει υπόψη:
-
Τη φάση της νόσου
-
Την αιτία
-
Τη γενική κατάσταση υγείας
-
Την ατομική ευαισθησία.
Για οξείες επώδυνες καταστάσεις, τα κλασικά φάρμακα είναι η πρώτη επιλογή. Σε χρόνιες και λιγότερο έντονες καταστάσεις, ιδιαίτερα με μεταβολική ή αυτοάνοση προέλευση, τα φυσικά συμπληρώματα και οι βιταμίνες είναι πιο κατάλληλα.
Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται με συνδυασμό φαρμακευτικής, διατροφικής και φυσιοθεραπευτικής υποστήριξης, προσαρμοσμένης στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Οξείες καταστάσεις με πόνο, οίδημα ή/και κινητικές διαταραχές
Σε αυτές τις περιπτώσεις συνιστάται γρήγορη δράση με κλασικά φάρμακα, για να ελεγχθεί η φλεγμονή πριν προκαλέσει μόνιμες βλάβες στα νεύρα.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ) όπως ιβουπροφαίνη, δικλοφαινάκη, ναπροξένη ή κετοπροφαίνη χορηγούνται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως 5–10 ημέρες), συχνά σε συνδυασμό με βιταμίνες της ομάδας Β.
Σε πιο σοβαρές καταστάσεις, ο γιατρός μπορεί να προσθέσει και κορτικοστεροειδή, ιδιαίτερα αν υπάρχει συμπίεση νεύρου (π.χ. σε ριζίτιδα).
Σε έντονο πόνο με σπαστικότητα, μπορεί να συνδυαστούν με κεντρικά δρώντα αναλγητικά ή μυοχαλαρωτικά – αλλά μόνο με ιατρική συνταγή.
Εάν υπάρχει οίδημα, φλεγμονή από τραύμα ή λοίμωξη, χορηγούνται και τοπικές ψυκτικές ή αντιφλεγμονώδεις αλοιφές.
Πότε να απευθυνθείτε σε γιατρό: Άμεσα, εάν έχετε απώλεια αίσθησης, κινητικές διαταραχές, έντονο πόνο που δεν επηρεάζεται από τυπικά αναλγητικά, ή υποψία για λοίμωξη ή αυτοάνοση διεργασία.
Χρόνιες καταστάσεις όπως διαβητική, τοξική ή συμπιεστική νευροπάθεια
Εδώ ο στόχος δεν είναι η επιθετική καταστολή της φλεγμονής, αλλά η μακροπρόθεσμη ρύθμιση της ανοσολογικής απόκρισης και η βελτίωση της νευρικής λειτουργίας.
Η προσέγγιση είναι πιο ήπια, αλλά βιώσιμη στο χρόνο:
-
Αλφα-λιποϊκό οξύ (600–1200 mg ημερησίως) – καλά ανεκτό και κατάλληλο για παρατεταμένη χρήση, ιδιαίτερα σε διαβητική και χημειοθεραπευτική νευροπάθεια.
-
Βιταμίνες Β1, Β6, Β12 – σε ενεργή μορφή (βενφοθειαμίνη, πυριδοξαλ-5-φωσφορικό, μεθυλκοβαλαμίνη), λαμβανόμενες καθημερινά ή σε κύκλους 1–3 μηνών.
-
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα– ιδιαίτερα κατάλληλα για ηλικιωμένους ασθενείς, καρδιαγγειακούς κινδύνους και χαμηλό επίπεδο συστηματικής φλεγμονής.
Σε αυτοάνοσο χαρακτήρα της νευροπάθειας (π.χ. χρόνια φλεγμονώδης απομυελινωτική πολυνευροπάθεια), η θεραπεία διεξάγεται υποχρεωτικά υπό την επίβλεψη νευρολόγου και μπορεί να περιλαμβάνειανοσοκατασταλτικά, κορτικοστεροειδή ή IVIG (ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη).
Ήπια ή αρχική συμπτωματολογία, χωρίς ακόμη σαφή διάγνωση
Εάν αισθάνεστε περιοδικό μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή πόνο κατά μήκος ενός νεύρου, αλλά η κατάσταση δεν είναι σοβαρή, μπορείτε να ξεκινήσετε με πιο ήπια και φυσικά αντιφλεγμονώδη μέσα.
Κατάλληλα μέσα για αυτόν τον σκοπό είναι:
-
Κουρκουμίνη, τζίντζερ, υπερικό, νύχι του διαβόλου– σε μορφή τυποποιημένων εκχυλισμάτων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνα τους ή σε συνδυασμό.
-
Βιταμίνη D – ιδιαίτερα το χειμώνα και σε γνωστή ανεπάρκεια, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη χρόνια φλεγμονή.
-
Τοπικά μέσα– ελαιώδες εκχύλισμα υπερικού, αλοιφές με καψαϊκίνη ή αρνίκα για επιφανειακά τοποθετημένα νεύρα.
-
Υποστηρικτικές θεραπείες - παραδείγματα είναι η γιόγκα, η ήπια φυσιοθεραπεία, ο βελονισμός ή η μαγνητοθεραπεία, που μπορούν να βελτιώσουν την αιματική κυκλοφορία και να επιταχύνουν την αποκατάσταση.
Εάν τα συμπτώματα επιμένουν πάνω από 2–3 εβδομάδες ή επιδεινώνονται, μην αναβάλλετε τη διαβούλευση με νευρολόγο – οι χρονιοποιημένες φλεγμονώδεις διεργασίες οδηγούν σε δυσκολότερα αναστρέψιμες αλλαγές.
Για ευκολότερη πλοήγηση στον κόσμο των νευρολογικών παθήσεων του ΠΝΣ, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω πίνακα.
Τύπος κατάστασης / διάγνωση |
Προτεινόμενα αντιφλεγμονώδη |
Συνδυασμένα με |
Οξύ τραύμα, ριζίτιδα, κήλη δίσκου |
ΜΣΑΦ (ιβουπροφαίνη, δικλοφαινάκη), εάν χρειάζεται – κορτικοστεροειδές (κατά την κρίση του γιατρού) |
B-σύμπλεγμα, τοπικές αλοιφές (αρνίκα, μενθόλη), σύντομη ανάπαυση, φυσιοθεραπεία |
Διαβητική νευροπάθεια (χρόνια) |
Αλφα-λιποϊκό οξύ (600–1200 mg/ημέρα), B1, B6, B12 σε ενεργή μορφή, ωμέγα-3 |
Δίαιτα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, άσκηση, έλεγχος της γλυκόζης αίματος |
Χημειοθεραπευτική ή τοξική νευροπάθεια |
ALA, βιταμίνη E, κουρκουμίνη (εκχύλισμα), NAC (N-ακετυλοκυστεΐνη) |
Ηπατοπροστατευτικά, καλή υδροδότηση, παρακολούθηση από ογκολόγο |
Αυτοάνοση νευροπάθεια (CIDP και άλλα) |
Κορτικοστεροειδή, IVIG, ανοσοκατασταλτικά (μόνο από ειδικό!) |
Ωμέγα-3, ALA, βιταμίνη D, αντιοξειδωτικά |
Συμπιεστική νευροπάθεια (σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και άλλα) |
ΜΣΑΦ τοπικά ή/και συστηματικά, ALA, αλοιφές καψαϊκίνης |
Χρήση νάρθηκα τη νύχτα, κινησιοθεραπεία, βιταμίνες Β |
Ήπια και περιοδικά συμπτώματα, χωρίς διάγνωση |
Κουρκουμίνη, υπερικό, τζίντζερ (τυποποιημένο εκχύλισμα), ωμέγα-3 |
Γιόγκα, μασάζ, βιταμίνη D, μαγνήσιο |
Χρόνια συστηματική φλεγμονή, ινομυαλγία και άλλα |
Ωμέγα-3, κουρκουμίνη, ρεσβερατρόλη, εκχύλισμα λιβανιού (Boswellia), βιταμίνη D |
Διατήρηση καλού ύπνου, αντιαγχωτικές προσεγγίσεις, προσαρμογόνα (ασβαγκάντα, ροδιόλα) |
*Πίνακας με προτεινόμενη αντιφλεγμονώδη θεραπεία για διάφορα προβλήματα του περιφερικού νευρικού συστήματος
Πότε να συμβουλευτείτε γιατρό;
Εάν τα συμπτώματα όπως μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, πόνος ή αδυναμία στα άκρα δεν υποχωρούν με τον χρόνο, αρχίζουν να εντείνονται ή παρεμβαίνουν στην καθημερινότητά σας, είναι καλό να ζητήσετε ιατρική βοήθεια.
Το ίδιο ισχύει εάν έχετε ήδη δοκιμάσει συμπληρώματα ή άλλα μέσα, αλλά δεν υπάρχει βελτίωση. Μερικές φορές τέτοια συναισθήματα μπορεί να είναι ένδειξη βαθύτερου προβλήματος, οπότε δεν χρειάζεται να περιμένετε να γίνει πιο σοβαρό. Ένας έγκαιρος έλεγχος μπορεί να σας γλιτώσει από πολύ χρόνο και ανησυχίες.
Συχνές ερωτήσεις
Ποια φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη φλεγμονή των περιφερικών νεύρων;
Τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (όπως ιβουπροφαίνη ή δικλοφαινάκη), ενώ σε πιο σοβαρές περιπτώσεις – κορτικοστεροειδή ή ειδικά φάρμακα κατά την κρίση του γιατρού.
Ποια συμπληρώματα βοηθούν σε φλεγμονές του περιφερικού νευρικού συστήματος;
Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα είναι το αλφα-λιποϊκό οξύ, οι βιταμίνες της ομάδας Β, τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και η κουρκουμίνη.
Μπορούν τα βότανα να βοηθήσουν στη νευροπάθεια;
Ναι, βότανα όπως το υπερικό, η βοσβελία και ο κουρκουμάς έχουν αποδεδειγμένη αντιφλεγμονώδη δράση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος μιας συνδυαστικής προσέγγισης.
Πότε είναι η ώρα να ζητήσω γιατρό;
Εάν τα συμπτώματα δεν βελτιώνονται, επιδεινώνονται ή παρεμβαίνουν στην καθημερινότητα – είναι καλύτερα να συμβουλευτείτε γιατρό.
2 коментара
Статията ми беше много полезна! От известно време имам проблеми с изтръпване в ръцете и се чудех дали трябва да приемам противовъзпалителни. Сега имам по-добра представа кога това е наложително.
Много полезна статия! Аз пия от вашата тинктура от жълт кантарион за нервите и наистина усещам разлика. Сега знам и кога да потърся противовъзпалителни, ако имам проблеми с нервната система.
Αφήστε σχόλιο