Το νευρικό σύστημα αποτελείται από δύο κύρια μέρη: το κεντρικό και το περιφερικό. Το κεντρικό νευρικό σύστημα περιλαμβάνει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.
Το περιφερικό νευρικό σύστημα περιλαμβάνει τα περιφερικά νεύρα, τα οποία μεταφέρουν ερεθίσματα, διαβιβάζουν πληροφορίες και εξασφαλίζουν τη σύνδεση μεταξύ του κεντρικού νευρικού συστήματος και του υπόλοιπου σώματος. Η φλεγμονή αυτών των νευρικών ινών οδηγεί στην ανάπτυξη νευρίτιδας.
Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε για τους τύπους νευρίτιδας, τα συμπτώματα και τις αιτίες εμφάνισής της, καθώς και τρόπους αντιμετώπισής της.
Νευρίτιδα: Ουσία και Τύποι
Η νευρίτιδα είναι ιατρικός όρος που αναφέρεται στη φλεγμονή περιφερικού νεύρου ή νεύρων. Εκδηλώνεται με την εμφάνιση πόνου, μυρμηγκιάσματος, αδυναμίας ή απώλειας λειτουργίας στην πληγείσα περιοχή.
Οι αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νευρίτιδας είναι ποικίλες. Η φλεγμονή των περιφερικών νεύρων μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη, τραύμα, τοξίνες ή αυτοάνοσα νοσήματα, με τα συμπτώματα να ποικίλλουν ανάλογα με το προσβεβλημένο νεύρο.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι νευρίτιδας, οι οποίοι ταξινομούνται ανάλογα με τη θέση και την αιτία, ενώ διακρίνονται σεμονονευρίτιδα και πολυνευρίτιδαανάλογα με το αν προσβάλλεται ένα ή περισσότερα νεύρα, αντίστοιχα.
Οπτική νευρίτιδα
Η οπτική νευρίτιδα είναι φλεγμονή του οπτικού (οφθαλμικού) νεύρου και μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή ή απώλεια όρασης, πόνο γύρω από το μάτι και αλλαγ起身 αγωγές στην αντίληψη των χρωμάτων.
Συνήθως, η διάγνωση φλεγμονής του nervus opticus (λατινικός όρος) οδηγεί τους ειδικούς να αναζητούν στοχευμένα την πολλαπλή σκλήρυνση. Σπανιότερα, η αιτία οφείλεται σε λοίμωξη.
Τριδυμική νευρίτιδα (φλεγμονή του τριδύμου νεύρου)
Αυτό το νεύρο είναι υπεύθυνο για την αισθητικότητα του προσώπου. Η φλεγμονή του εκδηλώνεται με έντονο πόνο στην περιοχή του προσώπου, της γνάθου και γύρω από τα μάτια, που προκαλείται από την αφή, την κίνηση ή ακόμα και τον αέρα.
Μεσοπλεύρια νευραλγία
Εκδηλώνεται με μη ειδικό πόνο στην περιοχή του θώρακα, ο οποίος μπορεί να έχει διαφορετικό χαρακτήρα, αλλά επιδεινώνεται πάντα κατά την αναπνοή, την κίνηση και τον βήχα.
Περιφερική νευροπάθεια
Η περιφερική νευροπάθεια είναι ένας τύπος πολυνευρίτιδας που επηρεάζει πολλαπλά νευρικά άκρα, συχνότερα αυτά που νευρώνουν τα άκρα. Προκαλεί πόνο, μυρμηγκίασμα, αίσθημα καύσου, αδυναμία ή απώλεια μυϊκής λειτουργίας.
Ακουστική νευρίτιδα (αιθουσαία νευρίτιδα)
Η ακουστική νευρίτιδα είναι φλεγμονή του ακουστικού νεύρου. Λόγω της ιδιαιτερότητας των λειτουργιών που εκτελεί ο αιθουσαίος μηχανισμός, τα συμπτώματα της ακουστικής νευρίτιδας περιλαμβάνουν ζάλη, απώλεια ισορροπίας, ναυτία και έμετο.
Συνήθως, οι αιτίες της φλεγμονής είναι ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.
Βραχιόνιος νευρίτιδα
Επηρεάζει το βραχιόνιο πλέγμα, το οποίο αποτελείται από μια ομάδα νεύρων που είναι υπεύθυνα για τη νεύρωση του ώμου και του χεριού. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, αδυναμία και παράλυση στον ώμο και το χέρι.
Ισχιαλγία
Είναι φλεγμονή του ισχιακού νεύρου. Αυτό είναι το μεγαλύτερο νεύρο στο ανθρώπινο σώμα και εκτείνεται από το κατώτερο μέρος της σπονδυλικής στήλης μέσω των γλουτών μέχρι το πόδι. Ο πόνος σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ έντονος, συχνά συνοδευόμενος από μυρμηγκίασμα ή αδυναμία.
Ακτινική και ωλένια νευρίτιδα
Αυτός ο τύπος νευρίτιδας είναι φλεγμονή του ακτινικού και του ωλένιου νεύρου. Εξαπλώνεται σε διάφορες περιοχές του χεριού, του πήχη και των δακτύλων και προκαλεί αδυναμία, μυρμηγκίασμα ή πόνο.
Τύπος νευρίτιδας |
Κύρια συμπτώματα |
Συχνές αιτίες/Διαφορικές διαγνώσεις |
Μέθοδοι θεραπείας |
Οπτική νευρίτιδα (Optic Neuritis) |
- Απώλεια όρασης (μερική ή πλήρης) |
- Αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ. πολλαπλή σκλήρυνση) |
- Υψηλές δόσεις κορτικοστεροειδών (ενδοφλέβια ή από του στόματος) |
- Πόνος κατά την κίνηση των ματιών |
- Λοιμώξεις (π.χ. σύφιλη, Νόσος του Λάιμ) |
- Θεραπεία της υποκείμενης νόσου |
|
- Διαταραγμένη χρωματική όραση |
- Ιδιοπαθής |
- Πλασμαφαίρεση σε σοβαρές περιπτώσεις |
|
Περιφερική νευρίτιδα |
- Μυρμηγκίασμα και αίσθημα καύσου στα άκρα |
- Διαβήτης |
- Έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα |
- Μυϊκή αδυναμία |
- Χρόνιος αλκοολισμός |
- Συμπληρώματα μεβιταμίνες (B12, φυλλικό οξύ, θειαμίνη) |
|
- Απώλεια αντανακλαστικών |
- Τοξίνες (π.χ. βαρέα μέταλλα, χημειοθεραπευτικά) |
- Διαχείριση του πόνου (ΜΣΑΦ, αντισπασμωδικά, αντικαταθλιπτικά) |
|
Ακουστική νευρίτιδα |
- Απώλεια ακοής |
- Ιογενείς λοιμώξεις (π.χ. έρπης ζωστήρας) |
- Αντιιικά φάρμακα |
- Εμβοές (τίνιτους) |
- Αυτοάνοσα νοσήματα |
- Κορτικοστεροειδή |
|
- Ζάλη |
- Καλοήθης όγκος (νευρίνωμα του ακουστικού νεύρου) |
- Αποκατάσταση της ισορροπίας |
|
Αιθουσαία νευρίτιδα |
- Έντονη ζάλη |
- Μεταϊική φλεγμονή |
- Φάρμακα για αιθουσαία άνεση (π.χ. μεκλιζίνη) |
- Ναυτία και έμετος |
- Ισχαιμία ή εγκεφαλικό (άμεσος αποκλεισμός) |
- Αποκατάσταση της αιθουσαίας λειτουργίας |
|
Βραχιόνιος νευρίτιδα |
- Έντονος πόνος στον ώμο |
- Τραύμα |
- Αναλγητικά (ΜΣΑΦ, κορτικοστεροειδή) |
- Αδυναμία στους μύες του ώμου και του χεριού |
- Μεταϊική αντίδραση |
- Φυσιοθεραπεία για αποκατάσταση της δύναμης |
|
Τριδυμική νευρίτιδα |
- Οξύς, ηλεκτρικός πόνος στο πρόσωπο |
- Πολλαπλή σκλήρυνση |
- Αντισπασμωδικά (π.χ. καρβαμαζεπίνη) |
- Μυϊκή αδυναμία στο πρόσωπο |
- Αγγειακή συμπίεση του νεύρου |
- Μικροαγγειακή αποσυμπίεση σε σοβαρές περιπτώσεις |
|
Μεσοπλεύρια νευρίτιδα |
- Οξύς, καυστικός πόνος στην περιοχή του θώρακα |
- Έρπης ζωστήρας |
- Αντιιική θεραπεία (π.χ. ακυκλοβίρη) |
- Πόνος που επιδεινώνεται κατά την αναπνοή |
- Τραύμα |
- Αναλγησία (τοπικά αναισθητικά, ενέσεις κορτικοστεροειδών) |
|
Ισχιακή νευρίτιδα |
- Πόνος κατά μήκος του ισχιακού νεύρου |
- Κήλη δίσκου |
- Φυσιοθεραπεία |
- Μυϊκή αδυναμία στα πόδια |
- Τραύμα |
- ΜΣΑΦ, μυοχαλαρωτικά |
|
- Δυσκολία στη βάδιση |
- Διαβήτης, όγκοι |
- Μερικές φορές χειρουργική επέμβαση σε σοβαρές περιπτώσεις |
*Πίνακας τύπων νευρίτιδας, συμπτωμάτων, αιτιών, διαφορικών διαγνώσεων και μεθόδων θεραπείας
Συμπτώματα νευρίτιδας
Τα συμπτώματα της φλεγμονής των περιφερικών νεύρων, εκτός από αυτά που αφορούν το οπτικό και το ακουστικό νεύρο (που αναφέρθηκαν παραπάνω), είναι μερικά βασικά.
Αυτά είναι:
- Πόνος
- Μυρμηγκίασμα και αίσθημα καύσου (παραισθησία)
- Μυϊκή αδυναμία
- Απώλεια αντανακλαστικών
- Μειωμένη ή αλλοιωμένη αισθητικότητα
- Μυϊκές κράμπες και δυσκαμψίες.
Σε αυτά μπορούμε να προσθέσουμε και αυτόνομα συμπτώματα, καθώς, αν και σπάνια, η νευρίτιδα μπορεί να επηρεάσει το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό, εφίδρωση, ξηροστομία και προβλήματα με την ακράτεια των πυελικών δεξαμενών (ουροδόχος κύστη και ορθό).
Αιτίες ανάπτυξης νευρίτιδας
Οι αιτίες φλεγμονής ορισμένων περιφερικών νεύρων μπορεί να είναι ποικίλες, αλλά σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε μόνο στις κύριες από αυτές.
Λοιμώξεις
Μία από τις πιο συχνές αιτίες εμφάνισης και ανάπτυξης νευρίτιδας είναι οι λοιμώδεις νόσοι.
Αυτές είναι:
- Ιογενείς λοιμώξεις: Ιοί όπως ο έρπης ζωστήρας, ο έρπης απλός, γρίπη, ο ιός Επστάιν-Μπαρ ή ο HIV έχουν συγγένεια με τον νευρικό ιστό και μπορούν να προκαλέσουν νευρίτιδα.
- Βακτηριακές λοιμώξεις: Διάφορα βακτηριακά στελέχη μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή των περιφερικών νεύρων, κάτι που είναι πιο χαρακτηριστικό για τη Borrelia (αιτία της νόσου του Λάιμ), τη σύφιλη και τη λέπρα.
Αυτοάνοσα νοσήματα
Από τα αυτοάνοσα νοσήματα, ορισμένα μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νευρίτιδας.
Τέτοια νοσήματα είναι:
- Πολλαπλή σκλήρυνση: Πρόκειται για αυτοάνοση απομυελινωτική νόσο, για την οποία είναι πολύ χαρακτηριστική η προσβολή του οπτικού νεύρου και συχνά η πρώτη εκδήλωση της νόσου είναι η ξαφνική επιδείνωση της όρασης (συχνά μόνο από τη μία πλευρά), καθώς και πόνος στο μάτι, που γίνεται αισθητός βαθιά.
- Σύνδρομο Γκιλαίν-Μπαρέ: Το σύνδρομο Γκιλαίν-Μπαρέ είναι αρκετά σπάνιο, αλλά ταχέως εξελισσόμενο αυτοάνοσο νόσημα, στο οποίο σε σύντομο χρονικό διάστημα αναπτύσσεται παράλυση, λόγω βλάβης των περιφερικών νεύρων.
Τραύματα
Διάφορα φυσικά τραύματα, συμπεριλαμβανομένων καταγμάτων, πίεσης από οστικές προεξοχές και άλλες στενώσεις όπως ο καρπικός σωλήνας, κήλες δίσκουκαι άλλα, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε συμπίεση και βλάβη των νεύρων. Σε αυτά προσθέτουμε και τα εργασιακά τραύματα, που προκύπτουν από επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
Μεταβολικές και ενδοκρινικές διαταραχές
Από τις μεταβολικές και ενδοκρινικές διαταραχές, οι πιο συχνές αιτίες νευρίτιδας είναι ο διαβήτης και οι ανεπάρκειες βιταμινών.
Ο διαβήτης είναι μια ενδοκρινική μεταβολική νόσος, κατά την οποία, λόγω του υψηλού οξειδωτικού στρεςκαι των υψηλών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, τα περιφερικά νεύρα σε όλο το σώμα υφίστανται βλάβες. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται διαβητική πολυνευροπάθεια.
Όσον αφορά τις ανεπάρκειες βιταμινών, αν και σπάνιες στις μέρες μας, οι ελλείψεις των βιταμινών Β1, Β6, Β12 και Ε οδηγούν σε προσωρινή βλάβη των νεύρων.
Τοξίνες και φάρμακα
Η έκθεση σε βαρέα μέταλλα όπως μόλυβδος, αρσενικό, υδράργυρος, φυτοφάρμακα, φωσφοροργανικές ενώσεις, αλκοόλκαι άλλα οδηγεί σε βλάβη των νεύρων, με το χρονικό διάστημα εμφάνισης να διαφέρει για κάθε ουσία.
Από τα φάρμακα, ορισμένα χημειοθεραπευτικά και αντιιικά φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν νευρίτιδα ως παρενέργεια, η οποία συνήθως υποχωρεί μετά τη διακοπή της θεραπείας.
Ογκολογικές παθήσεις
Τοπαρανεοπλασματικό σύνδρομο, που αναπτύσσεται σε πολλές καρκινικές παθήσεις, μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη του νευρικού συστήματος, προκαλώντας νευρίτιδα. Σε άλλες περιπτώσεις, η συμπίεση από όγκο ή μεταστάσεις μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη.
Γενετικές παθήσεις
Ορισμένες συγγενείς γενετικές παθήσεις οδηγούν επίσης σε βλάβη των περιφερικών νεύρων και συνήθως σε ταχέως εξελισσόμενη αναπηρία.
Διάγνωση
Για τη διάγνωση της νευρίτιδας, στις περισσότερες περιπτώσεις αρκεί μια λεπτομερής κλινική εξέταση, αλλά η διαδικασία μπορεί να περιλαμβάνει λεπτομερές ιστορικό, κλινική αξιολόγηση, εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις.
Ιατρικό ιστορικό και κλινική εξέταση
Ο γιατρός λαμβάνει λεπτομερές ιατρικό ιστορικό θέτοντας στοχευμένες ερωτήσεις, μέσω των οποίων αποκτά πληροφορίες για λεπτομέρειες σχετικά με την πάθηση του ασθενούς.
Αυτό περιλαμβάνει την έναρξη, τη διάρκεια, τα υποκειμενικά συμπτώματα, καθώς και το ιστορικό προηγούμενων και συνοδών παθήσεων, συνθήκες και άλλες σημαντικές λεπτομέρειες για τη διάγνωση.
Η κλινική εξέταση πραγματοποιείται από νευρολόγο, με σκοπό την αξιολόγηση της λειτουργίας των νεύρων, συμπεριλαμβανομένων των αντανακλαστικών, της μυϊκής δύναμης, της συνεργασίας και της αισθητικότητας.
Ηλεκτρομυογραφία
Πρόκειται για μια λειτουργική εξέταση που μετρά την ηλεκτρική δραστηριότητα των μυών και των νεύρων και χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της υγείας του περιφερικού νευρικού συστήματος. Η ΗΜΓ μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό βλαβών των νεύρων.
Νευρική αγωγιμότητα
Πρόκειται για μια εξέταση που μετρά την ταχύτητα μετάδοσης των ηλεκτρικών ερεθισμάτων κατά μήκος των προσβεβλημένων νεύρων.
Εργαστηριακές εξετάσεις
Αυτός ο τύπος εξετάσεων μπορεί να περιλαμβάνει τόσο εξετάσεις αίματος όσο και οσφυονωτιαία παρακέντηση (εάν είναι απαραίτητο).
Οι εξετάσεις αίματος χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμόσημείων λοιμώξεων ή φλεγμονωδών διεργασιών, αυτοάνοσων νοσημάτων, καθώς και άλλων αιτιών για την ανάπτυξη νευρίτιδας, όπως ο διαβήτης, οι ανεπάρκειες βιταμινών και άλλα.
Η οσφυονωτιαία παρακέντηση (εξέταση κατά την οποία λαμβάνεται δείγμα υγρού από τον νωτιαίο σωλήνα) χρησιμοποιείται όταν υπάρχει υποψία για ορισμένες συγκεκριμένες λοιμώξεις και άλλες αιτίες φλεγμονής, συχνότερα αυτοάνοσα νοσήματα.
Απεικονιστικές εξετάσεις
Οι απεικονιστικές εξετάσεις συνήθως περιλαμβάνουν μαγνητική τομογραφία - ΜΤ. Αυτός ο τύπος εξέτασης είναι χρήσιμος για την απεικόνιση των νεύρων και των γύρω ιστών, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις συμπίεσης από ογκολογικές παθήσεις, καθώς και σε κήλες δίσκου και άλλες δομικές διαταραχές στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης.
Η ΜΤ είναι ένας καλός τρόπος για την απεικόνιση περιοχών με απομυελίνωση των νευρικών απολήξεων ή την παρουσία φλεγμονωδών αλλαγών.
Άλλες εξετάσεις
Άλλες εξετάσεις που μπορούν να εφαρμοστούν σε περιπτώσεις υποψίας για ανάπτυξη νευρίτιδας είναι η βιοψία νεύρου και οι γενετικές εξετάσεις.
Η βιοψία νεύρου χρησιμοποιείται σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, όταν οι άλλες μέθοδοι για τη διάγνωση της νευρίτιδας δεν αποδίδουν. Οι γενετικές εξετάσεις χρησιμοποιούνται για την απόδειξη παθήσεων που προκαλούν κληρονομικές νευροπάθειες.
Πώς θεραπεύεται η νευρίτιδα
Η θεραπεία της νευρίτιδας πρέπει να αξιολογηθεί με βάση την αιτία της εμφάνισής της. Μια καθολική προσέγγιση για όλες τις μορφές νευρίτιδας είναι η χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Το ίδιο ισχύει για τις βιταμίνες της ομάδας Β, καθώς και γιασυμπληρώματα και βιταμίνες χρήσιμες για το ΠΝΣ.
Στη θεραπεία της νευρίτιδας χρησιμοποιούνται επίσης φάρμακα από την ομάδα των αντισπασμωδικών, όπως η πρεγκαμπαλίνη και η γκαμπαπεντίνη, τα οποία έχουν πολύ καλό αποτέλεσμα σε τέτοιου είδους παθήσεις.
Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε αυτοάνοσα νοσήματα, μπορεί να χορηγούνται κορτικοστεροειδή, τα οποία ανακουφίζουν γρήγορα τη φλεγμονή και ταυτόχρονα μειώνουν τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται επίσης σε οξείες νευρίτιδες, στην αρχική φάση της θεραπείας, χωρίς αυτοάνοση αιτιολογία.
Εάν η νευρίτιδα έχει λοιμώδη προέλευση, η αντίστοιχη χορήγηση αντιβιοτικών ή αντιιικών φαρμάκωνείναι ουσιαστικής σημασίας για την αιτιοπαθογενετική θεραπεία της νόσου.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, που σχετίζονται με την παραβίαση της ακεραιότητας και της λειτουργικότητας συγκεκριμένων ανατομικών δομών, που οδηγούν σε φλεγμονή ενός συγκεκριμένου περιφερικού νεύρου (π.χ. κήλη δίσκου, καρπικός σωλήνας και άλλα), μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική θεραπεία.
Στην Ανατολή, μια δημοφιλής μέθοδος θεραπείας των νευρίτιδων είναι ο βελονισμός, ο οποίος, ωστόσο, δεν θεωρείται μέρος της συμβατικής ιατρικής.
Πρόληψη
Η πρόληψη της νευρίτιδας περιλαμβάνει την υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, που περιλαμβάνει ποικιλία τροφών πλούσιων σε βιταμίνες Β και αντιοξειδωτικά, καθώς και τακτική φυσική δραστηριότητα, που διατηρεί τους μύες σε καλή κατάσταση και εξασφαλίζει καλή κυκλοφορία του αίματος και έλεγχο των χρόνιων παθήσεων, όπως ο διαβήτης.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζονται επαρκώς και έγκαιρα όλα τα τραύματα και οι λοιμώδεις παθήσεις που μπορούν να προκαλέσουν νευρίτιδα. Η αποφυγή επιβλαβών παραγόντων όπως τοξίνες, αλκοόλ και άλλα θα μείωνε επίσης την πιθανότητα ανάπτυξης ορισμένων μορφών νευρίτιδας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ανάπτυξη νευρίτιδας δεν μπορεί, φυσικά, να προληφθεί, αλλά είναι σημαντικό να κάνουμε κάθε βήμα που είναι στο χέρι μας για καλύτερη υγεία και ευεξία.
Πότε να συμβουλευτείτε γιατρό
Τα συμπτώματα της νευρίτιδας και οι αιτίες που μπορούν να την προκαλέσουν αποτελούν επαρκή λόγο ανησυχίας. Η συμβουλή μας είναι, με τα πρώτα συμπτώματα που αντιστοιχούν στα χαρακτηριστικά της νευρίτιδας, να αναζητήσετε τη συμβουλή ιατρού.
Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε όχι μόνο να αποφύγετε επιπλοκές που μπορεί να προκληθούν από μια ενδεχομένως πιο σοβαρή πάθηση, αλλά και να “πιάσετε” τη νευρίτιδα σε αρχικό στάδιο, καθώς έτσι μπορεί να θεραπευτεί πιο γρήγορα και αποτελεσματικά.
Η νευρίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορες μεθόδους, ανάλογα με την αιτία και τη σοβαρότητά της, αλλά συχνά απαιτείται προσεκτική προσέγγιση για την αναγνώριση συμπτωμάτων και την έγκαιρη διάγνωση. Η διάγνωση νευρίτιδας μπορεί να περιλαμβάνει διάγνωση με ακτινογραφίες για τον εντοπισμό δομικών προβλημάτων, ενώ η θεραπεία νευρίτιδας μπορεί να περιλαμβάνει συντηρητική θεραπεία, όπως αναλγητικά φάρμακα και ειδικές ασκήσεις για την αποκατάσταση με ασκήσεις.
Συμπτώματα όπως συμπτώματα πόνου στα χέρια ή συμπτώματα πόνου στα πόδια, αναισθησία, υπερευαισθησία, μυϊκή ατροφία ή παράλυση άκρων μπορεί να υποδηλώνουν διαταραχή νεύρου ή συμπίεση νεύρου. Παράγοντες κινδύνου, όπως η κατάχρηση αλκοόλ, η γαστρεντερική διαταραχή ή η χρόνια νόσος, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, μπορούν να επιδεινώσουν την κατάσταση.
Η αποκατάσταση νευρίτιδας μπορεί να υποστηριχθεί με ειδική διατροφή και προληπτικά μέτρα, όπως η αποφυγή δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν τα νεύρα. Ο έλεγχος συμπτωμάτων και η θεραπευτική προσέγγιση είναι κρίσιμα για την αποτελεσματική διαχείριση της νόσου.
Συχνές ερωτήσεις
Τι είναι η νευρίτιδα;
Η νευρίτιδα είναι φλεγμονή περιφερικού νεύρου, κατά την οποία μπορεί να υπάρχει μυρμηγκίασμα, πόνος, μυϊκή αδυναμία, δυσκαμψία και άλλα συμπτώματα, που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη ανατομική περιοχή που νευρώνεται από το προσβεβλημένο νεύρο.
Πότε πρέπει να αναζητήσουμε ιατρική βοήθεια αν υποψιαζόμαστε ότι πάσχουμε από νευρίτιδα;
Οι νευρίτιδες έχουν πολύ ποικίλη αιτιολογία και μπορεί να αποτελούν σύμπτωμα πολύ πιο σοβαρής πάθησης, οπότε σας συμβουλεύουμε να αναζητήσετε τη βοήθεια ειδικού αν υποψιάζεστε φλεγμονή περιφερικού νεύρου.
Ποια λοιμώδης νόσος προκαλεί συχνότερα νευρίτιδα;
Ο έρπης ζωστήρας, που προκαλείται από τον ιό της ανεμευλογιάς, είναι ο πιο συχνός υπεύθυνος για λοιμώδη νευρίτιδα, που χαρακτηρίζεται από πολύ έντονο πόνο και παρατεταμένη φαγούρα.
1 коментар
С годините започнах да усещам странни бодежи и мравучкане в ръцете. Статията ми помогна да осъзная, че може да е свързано с нервите. Ще потърся специалист!
Αφήστε σχόλιο