Έρπης των γεννητικών οργάνων: Φύση, συμπτώματα και θεραπεία

Ο γεννητικός έρπητας είναι μια συχνή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα. Η ιογενής λοίμωξη προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2, αλλά σε περιπτώσεις όπου υπήρξε στοματο-κολπική επαφή, μπορεί να προκληθεί και από τον τύπο 1 HSV.

Ο γεννητικός έρπητας είναιιογενής λοίμωξη που μεταδίδεται κατά τη διάρκεια κολπικού, πρωκτικού και στοματικού σεξ με μολυσμένο άτομο. Μόλις εισέλθει στο σώμα, ο ιός εγκαθίσταται στα νευρικά κύτταρα και παραμένει εκεί σε αδρανή μορφή.

Υπό κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες, ο ιός ενεργοποιείται και εμφανίζονται οι ερπητικές βλάβες. Οι ερπητικές βλάβες είναι επώδυνες πληγές και φυσαλίδες στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και τις γύρω περιοχές. Τα συμπτώματα είναι πολύ χαρακτηριστικά και περιλαμβάνουν κνησμό, κάψιμο, πόνο και συμπτώματα παρόμοια με αυτά της γρίπης, όπως πονοκέφαλος, πρησμένοι λεμφαδένες και πυρετός.

Συμπτώματα και πιθανές επιπλοκές

Σε μεγάλο ποσοστό ανθρώπων, τα συμπτώματα εμφανίζονται από 2 έως 12 ημέρες μετά την πρώτη επαφή με τον ιό. Ωστόσο, σε ορισμένους δεν υπάρχουν συμπτώματα, και μπορούν να μεταδίδουν τον ιό χωρίς να γνωρίζουν ότι είναι μολυσμένοι.

Η πρώτη εκδήλωση της ιογενούς λοίμωξης είναι η πιο σοβαρή. Εμφανίζονται πληγές και φυσαλίδες στα γεννητικά όργανα, τον πρωκτό και τις γύρω περιοχές. Οι πληγές μπορεί να προκαλούν κνησμό, κάψιμο και πόνο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια ή μετά την ούρηση.

Μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα παρόμοια με αυτά του κρυολογήματος - οι ασθενείς παραπονιούνται για υψηλό πυρετό, πρησμένους λεμφαδένες, πόνους στο σώμα και κόπωση.

Η μετάβαση του ιού από αδρανή σε ενεργή μορφή συμβαίνει λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως στρες, κατασταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα ή διάφορες ασθένειες.

Η εμφάνιση των ερπητικών βλαβών, σε αντίθεση με αυτές του ιού του απλού έρπητα τύπου 1, είναι πιο ήπια και βραχυπρόθεσμη. Ο γεννητικός έρπητας είναι μια σοβαρή νόσος που δεν πρέπει να παραβλέπεται.

Η παραμέληση της κατάστασης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως:

• Ψυχολογικά προβλήματα: Το συναισθηματικό στρες που σχετίζεται με τον HSV-2 μπορεί να οδηγήσει σε άγχος,κατάθλιψη και προβλήματα με τον σύντροφο.
• Νεογνικός έρπητας: Εάν οι έγκυες γυναίκες είναι φορείς της ερπητικής λοίμωξης και υπάρχουν ενεργές βλάβες, ο ιός μπορεί να μεταδοθεί στο έμβρυο. Αυτό οδηγεί σε σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένων νευρολογικών επιπλοκών και θανάτου του εμβρύου.
• Μετάδοση στον σύντροφο: Εάν πάσχετε από HSV-2, ο κίνδυνος να το μεταδώσετε στον σεξουαλικό σας σύντροφο, ακόμη και χωρίς συμπτώματα, είναι υψηλός.
• Αυξημένος κίνδυνος για άλλες σεξουαλικώς μεταδιδόμενες νόσους: Η παρουσία ανοιχτών πληγών ή ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης με άλλες σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένου του HIV.

Η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η αποτελεσματική θεραπεία είναι ουσιαστικής σημασίας για την αποφυγή αυτών των επιπλοκών.

Αιτίες εμφάνισής του

Ο γεννητικός έρπητας προκαλείται από τους ιούς του απλού έρπητα: HSV τύπου 1 (πιο συχνός αιτιολογικός παράγοντας του έρπητα των χειλιών) και HSV τύπου 2 (ο κύριος αιτιολογικός παράγοντας του γεννητικού έρπητα).

 

Γρήγορη προσθήκη    

Αστράγαλος - βάμμα βοτάνων

Ισχυρό ανοσοενισχυτικό, περισσότερη ενέργεια και προστασία από την κόπωση

58 reviews

€7,95

 

Γρήγορη προσθήκη    

σαμπουκίνι (Danewort) - βάμμα βοτάνων

Φυσική ασπίδα για το ανοσοποιητικό, ενάντια σε πόνους στις αρθρώσεις και τη γήρανση

51 reviews

€7,95

Οι ιοί του απλού έρπητα εισέρχονται στο σώμα μέσω των βλεννογόνων. Ο βλεννογόνος αποτελείται από λεπτά στρώματα ιστού που καλύπτουν τα ανοίγματα του σώματος. Βρίσκεται στη μύτη, το στόμα και τα γεννητικά όργανα.

Οι HSV 1 και HSV 2 μπορούν να βρεθούν στα σωματικά υγρά των φορέων του ιού, όπως το σάλιο, ο κολπικός εκκρίσεις ή το σπέρμα.

Μετάδοση και παράγοντες κινδύνου

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο γεννητικός έρπητας είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσος. Μεταδίδεται κατά τη σεξουαλική επαφή - κατά τη διάρκεια κολπικού, πρωκτικού ή στοματικού σεξ με μολυσμένο άτομο.

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα μόλυνσης με HSV 2:

• Μεγάλος αριθμός συντρόφων: Με μεγάλο αριθμό σεξουαλικών συντρόφων, χωρίς τη χρήση προφυλακτικών μέτρων, ο κίνδυνος μόλυνσης είναι υψηλότερος.
• Ιστορικό σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων: Σε περιπτώσεις προηγούμενων νοσημάτων αυτού του τύπου, το σώμα είναι πιο ευάλωτο σε νέα λοίμωξη.
• Γυναικείο φύλο: Ο έρπητας είναι πιο συχνός στις γυναίκες, λόγω της μεγαλύτερης επιφάνειας της γεννητικής περιοχής.
• Αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος: Ως αποτέλεσμα χρόνιων ασθενειών και στρες, το ανοσοποιητικό μπορεί να εξασθενήσει, καθιστώντας το σώμα πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις. Γι' αυτό, τα άτομα με ανοσοανεπάρκειες συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα που σχετίζονται με τους ιούς του έρπητα.

Η πρόληψη για τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2 είναι εξαιρετικά σημαντική. Η χρήση προφυλακτικών μέτρων, η μείωση του αριθμού των σεξουαλικών συντρόφων και η αποχή από σεξουαλικές επαφές κατά τη διάρκεια ενεργού φάσης του έρπητα είναι μόνο μερικά από τα προληπτικά μέτρα που βοηθούν στην προστασία από τη νόσο. Επιπλέον, η καλή επικοινωνία με τον σύντροφο και οι τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι είναι σημαντικοί.

Διάγνωση και εξετάσεις

Η διάγνωση του γεννητικού έρπητα ξεκινά με φυσική εξέταση και λήψη ιστορικού σχετικά με την εμφάνιση και τη διάρκεια των συμπτωμάτων. Εάν έχετε ενεργό εστία, όπως πληγή ή φυσαλίδα στο δέρμα και τους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων, ο θεράπων ιατρός θα χρησιμοποιήσει ένα επίχρισμα για να τρίψει τις βλάβες και να λάβει δείγμα για PCR.

Η PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης) είναι μια υψηλής τεχνολογίας εργαστηριακή εξέταση που μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία ιογενούς λοίμωξης όπως ο HSV-2/HSV-1. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται συχνότερα από την καλλιέργεια ιού, καθώς είναι πιο ακριβής και γρηγορότερη για πρόσφατες ερπητικές εστίες.

Σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν ορατά συμπτώματα, μπορούν να διενεργηθούν αιματολογικές εξετάσεις για ορολογία. Οι ορολογικές εξετάσεις ανιχνεύουν τα αντισώματα που έχει παράγει το σώμα για την καταπολέμηση του ιού HSV-2 ή HSV-1.

Οι πιο συχνά εξεταζόμενες είναι οι αντισωματικές IgG και IgM, με την IgG (ανοσοσφαιρίνη G) να είναι πιο ειδική για παλαιότερη λοίμωξη. Η ανοσοσφαιρίνη G διακρίνει επίσης τον HSV-1 από τον HSV-2, αποσαφηνίζοντας έτσι εάν πρόκειται για στοματική ή γεννητική λο μισθωτή. Αυτές οι εξετάσεις μπορούν να δείξουν μόνο εάν υπάρχει λοίμωξη από έρπητα των γεννητικών οργάνων, αλλά δεν μπορούν να παράσχουν λεπτομερείς πληροφορίες, όπως για πόσο καιρό υπάρχει η λοίμωξη ή πότε θα εμφανιστούν νέες αλλοιώσεις. Η διάγνωση είναι κρίσιμη για τη λήψη προληπτικών μέτρων και την κατάλληλη θεραπεία της νόσου.

Θεραπεία

Παρόλο που ο ιός δεν μπορεί να εξαλειφθεί πλήρως και δεν υπάρχει το πιο αποτελεσματικό φάρμακο για τον γεννητικό έρπητα, η θεραπεία μειώνει τη συχνότητα εμφάνισης των ερπητικών εστιών και ανακουφίζει τα συμπτώματα. Η θεραπεία για τον γεννητικό έρπητα είναι συνδυαστική και περιλαμβάνει διάφορα φαρμακευτικά μέσα και μεθόδους.

Κρέμες

Οι κρέμες τοπικής εφαρμογής χρησιμοποιούνται συχνά για την παρουσία γεννητικού έρπητα. Αν και είναι λιγότερο αποτελεσματικές σε σύγκριση με τις αντιιικές κρέμες για τον στοματικό έρπητα, παρ' όλα αυτά ανακουφίζουν τα συμπτώματα.

Οι αντιιικές κρέμες που περιέχουν ακυκλοβίρημειώνουν τον πόνο και την δυσφορία κατά τη διάρκεια μιας ενεργής ερπητικής λοίμωξης, αλλά δεν επιταχύνουν την επούλωση των πληγών ούτε αποτρέπουν την εμφάνιση νέων εστιών. Για βέλτιστα αποτελέσματα, οι γιατροί συνταγογραφούν από του στόματος αντιιικά φάρμακα, τα οποία έχουν γενική δράση κατά της ιογενούς λοίμωξης.

Αλοιφές

Οι τοπικές αλοιφές που περιέχουν πενσικλοβίρη ή ακυκλοβίρη μπορούν να εφαρμοστούν απευθείας στις πληγές για να μειώσουν τον πόνο και τη δυσφορία στην πληγείσα περιοχή. Οι αντιιικές αλοιφές αναστέλλουν την αναπαραγωγή του ιού και καταστέλλουν την εμφάνιση νέων εστιών. Συμβάλλουν επίσης στην ταχύτερη επούλωση των πληγών.

Οι κρέμες και οι αλοιφές χρησιμοποιούνται ως συμπλήρωμα της από του στόματος αντιιικής θεραπείας.

Άλλα

Η αλλαγή στον τρόπο ζωής, η αντιμετώπιση των υψηλών επιπέδων στρες,η υγιεινή διατροφήκαι η επαρκής ανάπαυση μπορούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα. Ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα μειώνει την εμφάνιση ερπητικών εστιών.

Πάντα συμβουλευτείτε έναν ειδικό πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε θεραπεία για τον γεννητικό έρπητα.

Πότε να συμβουλευτείτε γιατρό

Πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια εάν οι ερπητικές εστίες αρχίσουν να εμφανίζονται συχνότερα και τα συμπτώματα επιδεινώνονται. Η εμφάνιση νέων συμπτωμάτων ή η έλλειψη βελτίωσης μετά από θεραπευτική αγωγή είναι επίσης ανησυχητική.

Η γνώμη ειδικού είναι απαραίτητη εάν πρόκειται να μείνετε έγκυος ή είστε έγκυος, καθώς ο γεννητικός έρπητας ενέχει μεγάλο κίνδυνο για το έμβρυο. Ο γιατρός θα σας δώσει τις απαραίτητες οδηγίες και θα σας συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία για τη μείωση των συμπτωμάτων και την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού.

Συμπέρασμα

Ο γεννητικός έρπητας είναι μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσος που προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα. Χαρακτηριστικό της νόσου είναι η εμφάνιση επώδυνων και κνησμωδών πληγών και φυσαλίδων, που υποχωρούν σε διάστημα 2-12 ημερών.

Παρόλο που δεν υπάρχει γενική θεραπεία για την ερπητική λοίμωξη, σήμερα υπάρχουν καινοτόμες μέθοδοι θεραπείας με διάφορες αντιιικές θεραπείες που ανακουφίζουν τα συμπτώματα και προστατεύουν από την εμφάνιση ερπητικών βλαβών.

Η χρήση προφυλακτικών μέτρων μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης της λοίμωξης. Η διατήρηση ενός σταθερού ανοσοποιητικού συστήματος μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών και εξασφαλίζει ταχύτερη επούλωση των πληγών.

Οι τακτικές εξετάσεις, οι ιατρικοί έλεγχοι και η ανοιχτή επικοινωνία με τον σύντροφό σας είναι εξαιρετικά σημαντικά για να ζήσετε μια καλή ζωή, παρά την παρουσία του γεννητικού έρπητα.

Ο γεννητικός έρπητας, αν και συχνή λοίμωξη, απαιτεί προσεκτική διαχείριση λόγω των ποικίλων πτυχών του. Τα συμπτώματα έρπητα περιλαμβάνουν κνησμό, κάψιμο και επώδυνες βλάβες, ενώ η κλινική εικόνα έρπητα μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, ιδιαίτερα σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. 

Η διάρκεια συμπτωμάτων έρπητα κυμαίνεται συνήθως από 2 έως 12 ημέρες, αλλά οι υποτροπές έρπητα είναι συχνές, με τη συχνότητα υποτροπών να εξαρτάται από παράγοντες όπως το στρες ή η ανοσολογική κατάσταση. Η συμπτωματική θεραπεία έρπητα επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, ενώ τα αντιϊκά φάρμακα έρπητα, όπως η ακυκλοβίρη, βοηθούν στη μείωση της έντασης και της διάρκειας των επεισοδίων. Η προληπτική θεραπεία έρπητα μπορεί να εφαρμοστεί για τη μείωση των υποτροπών, ενώ οι προφυλάξεις κατά έρπητα, όπως η χρήση προφυλακτικών, είναι κρίσιμες. Η υγειονομική περίθαλψη έρπητα περιλαμβάνει τακτικούς ελέγχους και συμβουλές από ειδικούς στην κλινική δερματολογία, ενώ η ιατρική φροντίδα έρπητα είναι απαραίτητη για την έγκαιρη αντιμετώπιση. 

Οι ψυχολογικές επιπτώσεις έρπητα, όπως το άγχος και η κατάθλιψη, δεν πρέπει να παραβλέπονται, και οι συμβουλές υγείας έρπητα περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Τέλος, οι συμβουλές για έρπητα τονίζουν τη σημασία της ενημέρωσης και της ανοιχτής επικοινωνίας με τον σύντροφο, ενώ οι φωτογραφίες έρπητα μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση των βλαβών για έγκαιρη διάγνωση.

Συχνές ερωτήσεις

Μπορώ να μολυνθώ με έρπητα στο πέος;

Ναι, ο έρπητας στο πέος είναι ένας τύπος γεννητικού έρπητα, που προκαλείται συχνότερα από τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2. Ο ιός μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής κατά τη διάρκεια πρωκτικού, κολπικού ή στοματικού σεξ. Εάν έχετε συμπτώματα γεννητικού έρπητα, πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια.

Είναι επικίνδυνος ο γεννητικός έρπητας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης;

Ο γεννητικός έρπητας μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ιδιαίτερα αν η έγκυος έχει ενεργό επεισόδιο κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές βλάβες στο νευρικό σύστημα του εμβρύου.

Πώς να προστατευτούμε από τον γεννητικό έρπητα;

Η πρόληψη του γεννητικού έρπητα ακολουθεί μερικές βασικές αρχές - χρήση προφυλακτικών μέτρων, αποφυγή σεξουαλικών επαφών κατά τη διάρκεια ερπητικού επεισοδίου, περιορισμός των σεξουαλικών συντρόφων, τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι, ανοιχτή επικοινωνία με τον σύντροφο και άλλα.